عطردرماني از قديمي ترين شيوه هاي درمان است و در زمان هاي قديم به صورت سنتي براي درمان بيماري هاي گوناگون ازاين روش استفاده مي كردند.
مثلا در دوران شيوع بيماري طاعون،مصريان براي جلوگيري از شيوع اين بيماري روغن هاي معطر را مي سوزاندند و براين عقيده بودندكه بوي خوش طاعون را ريشه كن مي كند.
درمان با عطر به صورت مستقيم به اين صورت است كه؛
شخص بيمار با استشمام عطر و رايحه ي آن از طريق دستگاه عصبي غدد درون ريز بدن خود راتحريك و در نتيجه فعال مي كند.
كه اين عمل باعث مي شود پيك هاي شيميايي عصبي مانند : آدرنالين و ايندورفين كه در تنظيم تعادل بدن نقش بسيار مهمي دارند توليد شوند و تعادل بدن را ايجاد كنند.
با توليد اين نوع پيك هاي شيميايي(آدرنالين و ايندورفين) عدم تعادل ها ازبين مي رود.
اين روش از بهبود بيمار كه درمان با لذت هم از آن تعبير مي شود زمان خاصي ندارد و عطرهاي مورد نظر براي درمان بيمار رت در محيط زندگي او پخش مي كنند كه با استشمام آن عطرها غدد درون ريز بدنش فعال و فعاليت پيك هاي شيميايي آغاز و تعادل بدن او تنظيم خواهد شد.
در بخش هاي ديگر از شيوه هاي درماني و همچنين بعضي از اسانس ها و درمان ها نيز بيان خواهد شد.